01 -  Herdenking linoleumfabriek (De Lum)

Linoleumstraat  hoek Padlaan:  Leonard Frederiks(1950), 1986, keramiek, gietijzer en beton, ca. 3 meter. Achteraf in de Padlaan staat dit monument. Want dat is het. Géén ruïne, geen rest van een gebouw, al doet het er wel aan denken. Zeven gietijzeren pilaren met één dikke vierkante stenen zuil. Ze doen aan een oude Griekse tempel denken of aan een kerk. Dat komt ook door de voorstelling in keramiek: een vrouw in een blauw gewaad die omhoog kijkt.

 Achter haar zien we vaag twee grote bouwblokken staan. Dit is een ode aan de industrie die hier zo'n belangrijke rol heeft gespeeld en die zoveel mensen werk gegeven heeft. Hier heeft vroeger de linoleumfabriek gestaan, de Lum, zoals de mensen hem noemden. Nu is die verplaatst naar het industrieterrein. De zuiltjes in gietijzer waren 150 jaar geleden het toppunt van modernisme! Net zoiets als internet nú.


02 - De schipper van de Kameleon

Hoek Padlaan en Zuiderhoofdstraat: Annemie de Wit (1939), 1998, brons, ca. 0.75 meter. Je hebt beelden in alle maten en soorten. Sommige zijn abstract en onherkenbaar, andere hebben een vorm uit de wiskunde - een driehoek, piramide, vierkant. Je hebt er die wel duidelijk herkenbaar zijn - een mens, een dier, een boot - maar vereenvoudigd of juist overdreven om iets te verduidelijken. En je hebt beelden die precies weergeven hoe de werkelijkheid is. 

Zoals dit. Hoewel, zulke kleine mensen bestaan niet. En het bootje is wel iets breder gemaakt dan in het echt om er een aardiger compositie van te maken. Dit is een illustratie uit een beroemde jongensboekenreeks De Kameleon, geschreven door Hotze de Roos. Een plaatje in 3-D uitgevoerd.  Het beeld is gemaakt van brons. Eerst moet je met de hand van zachte klei of boetseerwas een 'model' maken. Het origineel. Daarvan kun je dan een afgietsel in brons laten maken. Brons roest niet en is erg taai. Bronzen beelden kunnen goed tegen regen, wind, zon, uitlaatgassen, vuil en stof.


03 - Fluitspelende jongen met meisje

Aghatapark  Parklaan bij de muziektent: G. Rueter, 1963, brons en steen, ca. 1 meter. Soms is een beeld een soort reclamebord voor een plek. Dan maakt het beeld duidelijk wat er daar gebeurt. Zoals hier, een fluitspelend jochie bij een muziektent in het park. Een meisje erachter met een bosje bloemen in haar hand. Beiden vrolijk. De boodschap is duidelijk: van muziek wordt je vrolijk! Maar eerlijk gezegd doet het ook een beetje aan de rattenvanger van Hamelen denken. Ken je dat verhaal?


04 - De Gerrit Schaar Bank

De Gerrit Schaar-bank in het Agathepark, op zaterdagavond 28 juni 1952, ontworpen door architect Leguit, bij het 50-jarig dirigentschap geschonken aan Gerrit Schaar (13-12-1878-05-12-1964), dirigent sinds 1902 van fanfarekorps Onderling Genoegen te Krommenie. Daarnaast had hij een flink aandeel in de successen van harmonie Apolo te Zaandijk. Zijn laatste openbaar muzikaal optreden had plaats 30 augustus 1964. 

Onderling Genoegen gaf toen onder zijn leiding een concert in de geboorteplaats van zijn dirigent, ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van Zaandijks Fanfarekorps. Er is een straat in Krommenie naar hem genoemd. (Krant Typhoon 7 december 1964 + 30 juni 1952) De heer Gerrit Schaar riep altijd: "lelijke oude kachelpijpen daar achteraan", hij was een strengerd, volgens de heer Raap, en schreeuwde altijd als de bassen een nootje lieten vallen. De heer Raap (Raab?) stond aan de wieg van de wederopstanding van het Agathepark. (krant de Zaanlander 21-07-1993


05 - En de zon breekt door…

Eikenlaan 100: Dominiek Steinmeijer (1957), 2001, roestvrij staal en glas, ca. 5 meter.Als je vanaf de straat tussen de woonblokken doorkijkt komt ineens het geknikte stalen beeld van Dominiek Steinmeijer te voorschijn. Rank en kaal, met alleen bovenin drie kronkelige wolken die bobbelige verdikkingen vertonen. Lichtgroen. Verbrokkeld bushokjesglas is het, vastgelijmd op de stalen buis. Het ziet er mossig uit, of als kristalsuiker, maar ook raadselachtig. Het licht speelt er mooi door.Een boom met zijn kruin in de wolken? Je zou het haast denken, als je de titel leest. Tegenwoordig laten veel kunstenaars die met staal werken hun beelden maken door een lasser. Zelf maken ze het ontwerp, een maquette en werktekeningen. Dat heeft voor- en nadelen.

06 - Moeder en kind

Achter in de tuin van het Rosariumhorst  - Pépé Grégoire (1950), 1980, steen, ca. 1 meter. Moeder en kind' is het enige gehouwen beeld in Krommenie. Met boetseren kun je steeds je hele beeld veranderen. Je snijdt stukken weg of plakt ze er weer bij. Bij beeldhouwen is daarvan geen sprake. Wat je weghakt ben je kwijt! Dit beeld heeft een heel teder onderwerp: moeder en kind. De moeder zit op haar hurken en houdt een doek vast dat om het kind is geslagen. Eén handje ligt op de grote hand van moeder. Contact. Het beeld is ruw gehouwen en niet glad gepolijst. Ook de lichaamsvormen, de armen, benen en het hoofd, zijn stevig en bonkig weergeven. Het ging de kunstenaar er duidelijk niet om een mooie vrouw te creëren. De band die moeder en kind hebben uitbeelden, dat vond hij véél mooier.  


07 - Mirjam

Mirjan staat in de binnentuin van verzorgingshuis Rosariumhorst  - Oswald Wenckebach, ca. 1960, brons, ca. 2 meter. Levensgroot staat ze in het plantsoen, Mirjam. Wie dat was weet alleen de kunstenaar, maar het klinkt wel héél persoonlijk. Was ze zijn model?  Een groot hoofd, een raadselachtige glimlach, smalle heupen en een nauwe rok met daaronder dunne beentjes in ballethouding. Ze is niet mager, eerder robotachtig. Al haar vormen zijn teruggebracht tot cilinders, bollen, kokers en kegels. Haar ogen, wenkbrauwen en haren zijn slechts dunne streepjes, meer getekend dan geboetseerd. Een groot verschil met bijvoorbeeld het beeld Moeder en kind’.  Je ziet het telkens weer: Kunstenaars vinden er niets aan de natuur precies ná te maken. Dat kun je in een paar jaar leren. Wat ze willen is de natuur verbeteren. Zoals hier door een mensfiguur strakker, simpeler en mooier te maken, zonder allerlei onderkinnen, wratten, moedervlekken en zeiloren. Mirjam stond voorheen bij de Durghorst.


08 - De reiger

De reiger staat in de binnentuin van verzorgingshuis Rosariumhorst - Brons, ca.1 meter. Beeldhouwster Theresia van der Pant.  In een mooie houding met zijn gedraaide nek. Je ziet dat ze wel de vorm van de reiger heeft vereenvoudigd - geen ogen, geen losse veertjes - maar hem in een herkenbare houding heeft weergegeven, alsof hij een net kikker doorslikt. Die draaiing maakt natuurlijk ook het beeld interessant. Want een beest dat recht voor zich uit staat te staren is ook niet zo boeiend om weer te geven.  De Reiger stond voorheen bij de Durghorst.


09 - Boom met twee vogels

Heiligeweg 10 - De Bieb: Louis Paul (1947), 1978, brons en kalksteen, ca. 3 meter. Verscholen tussen de bomen rijst ineens de geknotte betonnen boom met vogels op van Louis Paul. Meters hoog, de vogels vastgeplakt aan de stam maar zó, dat het lijkt of ze vliegen. Gestileerde vogels. Duidelijk geboetseerd en vereenvoudigd van vorm. Wel duidelijk verschillende vogels, gevangen in hun vlucht.  Van een boom op deze plek kijk je niet op, vooral als hij zó uit de grond oprijst. Wel dat hij van grijzig beton is en zo'n hoekige vorm heeft. Dat maakt hem bijzonder.


10 - Stalen plastiek

Kervelstraat 185 - Buurtcentrum De Pelikaan: Jetske Jansen, 1983, staal, ca. 2.5 meter.  Buurtcentrum de Pelikaan heeft een kunstwerk aan de schoorsteen bevestigd. Twee glimmende ronde roestvrijstalen buizen vormen samen een kruis; en daaraan zijn twee gebogen platte stalen strips bevestigd. Samen vormen ze de letter 'P' van Pelikaan. Simpel en speels. De verticale buis wijst ook nog eens naar de ingang van het gebouw.


11 - Wandschildering

Kervelstraat

Brandweer karzerne 

 


12 - Gebukte kinderen

Speelobject School De Hoeksteen Braillestraat 2: Kunstenaar onbekend, opleveringsdatum onbekend, geschilderd beton, ca. 0.75 meter. Er is een tijd geweest dat kunstwerken bij scholen ook speelobject moesten zijn. Je kunt je voorstellen dat je dan als kunstenaar niet zomaar alles kunt maken wat je wilt. Want een bronzen beeld is wel stevig genoeg maar wat moet je ermee behalve kijken? 

Uit die tijd stammen de vrolijk gekleurde figuurtjes op het schoolplein van De Hoeksteen. Rood, geel, lichtblauw en wit staan er negen figuurtjes in een hoek. De figuurtjes zijn gegoten in een mal en daarom allemaal hetzelfde. Vier grote en vijf kleine. Van de voorkant onherkenbaar, maar van de zijkant zie je duidelijk en mensfiguurtje met gebogen rug, de handen steunend op de knieën.


13 - Het Stiertje

Populierenlaan 46: School Het Palet - Stiertje - Louis Paul (1947), 1973, brons, ca . 1 meter. Een parmantig stiertje met glimmende plekken waar hij vaak geaaid wordt. Daar vraagt hij ook om, met zijn kopje zo geheven. Als je naar zijn huid kijkt zie je duidelijk dat hij geboetseerd is. De kunstenaar heeft eerst een frame gemaakt en is daarover met zachte was of boetseerklei gaan werken. Plupje voor plupje heeft hij aangeplakt en een beetje gladgewreven. Maar niet helemaal, want je ziet elk stukje nog zitten. Dat is zo bijzonder aan bronzen beelden: dat je soms de hand van de kunstenaar nog kunt zien. Soms zelfs zijn vingerafdrukken! Louis Paul heeft veel mens- en dierbeelden gemaakt.


14 - Twee Duiven

Noordervaartdijk 10

 


15 - Muurschildering

Spoortunnel 

Krommenie / Assendelft

Muurschildering 

2006 

16 - Herdenkingsmonument

Spoortunnel

Krommenie / Assendelft

Herdenkingsmonument 

Krijn de Koning -  2006

05 - Voor meer informatie zie de pagina oorlogsmonumenten.


17 - Schoorsteen

Schoorsteenpijp met driekleurige ringen, 80 meter hoog, behorend bij de fabriek van Forbo-Krommenie aan de Nauernasche Vaart. De schoorsteen van FORBO-KROMMENIE is een ontwerp van de heer Clim Meijer, geboren in 1912 te Krommenie. Hij studeerde binnenhuisarchitectuur en MTS-bouwkunde. Na zijn studie Bouwkunst in 1948, ontwierp hij o.a. meubels, winkelpanden, interieurs van winkelpanden, woonhuizen, kantoorpanden en clubgebouwen. Ook was hij werkzaam als kleuradviseur. Hij werkte van 1952 tot 1987 als ontwerper van linoleumcollecties en tentoonstellingsstands voor de Linoleum Fabriek. Was op oudere leeftijd nog steeds als kleuradviseur  actief voor o.a . Forbo,  Hellema en Karlhamns.  Gezicht  vanaf de Vaartdijk richting het noorden.


18 - De Overhaal

19-6-2014 Krommeniedijk - Sinds dit voorjaar is o.b.s. De Overhaal gestart met het opknappen en vernieuwen van het schoolplein. Diverse acties zijn georganiseerd door De Overhaal. Bijvoorbeeld een sponsorloop, Bag-to-school, een kunstproject met kunstveiling, een zomerfeest en een eigen Facebook-pagina. Met deze acties zamelt De Overhaal geld in om de droom van de kinderen waar te maken: een nieuw schoolplein. Een dorpsschool met pit verdient een schoolplein met pit! Een van de grootste wensen van de kinderen is een opgeknapte voetbalkooi. Deze voetbalkooi wordt veelvuldig gebruikt door de kinderen van De Overhaal en kinderen uit de buurt.

 N.a.v. het kunstproject, waarbij de kinderen enthousiast o.l.v. Jasper Sman een graffitischilderij hebben gemaakt, is Peter Meijn gevraagd om mee te denken over het verfraaien en aantrekkelijker maken van de voetbalkooi. Het geweldige resultaat is te bewonderen: de bakstenen muur is voorzien van graffiti art waarin het logo van de school is verwerkt. Het enthousiasme waarmee Peter Meijn te werk is gegaan is terug te zien: frisse, heldere kleuren die van de muur afknallen


19 - Nereïden met dolfijn

Dorpshuis  Krommeniedijk  131 Krommeniedijk: Gerard van der Leeden (1935), 1980, brons, ca. 1 meter. Zoals je misschien weet geloofden de Grieken vroeger - meer dan 2000 jaar geleden - in héél veel goden. En elke God had zijn specialiteit. Een voor de oorlog (Ares), een voor de liefde en de schoonheid (Aphrodite), een voor de jacht (Artemis) enz. Ze woonden met zijn allen op de Olympus, de godenberg. Zeus, de oppergod, was de baas. Verder waren er nog allerlei wezens met wonderlijke eigenschappen zoals halfgoden, titanen, cyclopen, amazones en Nereïden. Nereïden zijn waternimfen, dochters van de watergod Nereus. Hier afgebeeld met dolfijn.  

Dit beeld van Van der Leeden lijkt erg op de beelden van Nic Jonk (7.8 en 10.3.) Nic Jonk is een belangrijke beeldhouwer geweest met een héél herkenbare stijl. Zijn mensen en figuren uit de mythologie zijn wél herkenbaar, maar hij heeft ze als het ware opnieuw samengesteld. Opgebouwd uit grote en kleine bolvormen en massa's. Het ging hem er niet om dat zijn beeld op een echt mens leek. Veel belangrijker vond hij het een mooie compositie te maken. Van alle kanten anders en interessant.


20 - Paard

Krommeniedijk 164  Krommeniedijk: 

Er staat een paard in de tuin.


21 - The invisible tree

Als uitzondering  een kunstwerk in Uitgeest

Busch en Dam nr.12    

The invisible tree   (De onzichtbare boom) 

Kunstenaar Harald  Vlugt - 2018


                                 Kijk hieronder alle kunstwerken in Krommenie